Witek, student medycyny, zrządzeniem przypadku przeżywa trzy różne warianty swojego losu. Być może to nie przypadek, a spadek po zmarłym przy porodzie bracie bliźniaku albo symboliczna siła daty i miejsca urodzin – 28 czerwca 1956 roku w Poznaniu.

Chyba każde dziecko pragnie posiadać czarodziejskie moce. A co, kiedy to marzenie się spełni? Kajtek (Eryk Biedunkiewicz), nastoletni chłopiec o wyjątkowo krnąbrnym usposobieniu, wychowuje się z tatą (Grzegorz Damięcki) i babcią (Maja Komorowska). Klasowy psotnik pewnego dnia odkrywa w sobie nadnaturalne umiejętności. Niecodzienny talent w połączeniu z niesfornym charakterem chłopca oznaczają spore kłopoty nie tylko dla szkoły, ale i dla całego miasta. Czarodziejskie moce przejmują bowiem kontrolę nad życiem Kajtka, który od teraz rozprawia się zarówno z nielubianymi nauczycielami, jak i całą szkolną społecznością, zdobywając sympatię i sławę wśród rówieśników. Sytuacja zaczyna się komplikować, gdy o obdarzonego magicznymi zdolnościami chłopca zaczynają rywalizować siły dobra i zła. W którą stronę pójdzie młody czarodziej?

W sequelu filmu w Adventure City wyląduje magiczny meteor, który da szczeniakom z Psiego patrolu super moce. Dla Skye, najmniejszej członkini zespołu, jej nowe moce są spełnieniem marzeń. Ale sprawy przybiorą gorszy obrót, gdy arcy-rywal piesków, Humdinger, ucieknie z więzienia i połączy siły z szalonym naukowcem, aby ukraść super moce dwóm złoczyńcom. Los Adventure City wisi na włosku, więc dzielny patrol będzie musiał wkroczyć do akcji i powstrzymać super złoczyńców, zanim będzie za późno, a Skye będzie musiała nauczyć się, że nawet najmniejszy szczeniak może zrobić największą różnicę.

Film opowiada o nieszczęśliwej miłości w czasach prohibicji i gangsterów na tle Nowego Jorku lat 20. ubiegłego wieku. Miejscowy milioner Gatsby (Leonardo DiCaprio) po 5 latach spotyka swoją dawną miłość, Daisy (Carey Mulligan). Mężczyznę i kobietę łączył kiedyś romans, jednak ich drogi rozeszły się z powodu różnic klasowych. Gatsby wyjechał w poszukiwaniu bogactwa, a Daisy nie czekając na niego, wyszła za mąż za majętnego Toma. Teraz kochankowie próbują na nowo wzbudzić uczucia do siebie.

Joanna Warczewska (Magdalena Boczarska) ma wszystko: wielką miłość i świetnie rozwijającą się karierę. To poukładane życie w jednej chwili burzy jednak zamach terrorystyczny, w którym ginie jej ukochany mąż. Kiedy los daje Joannie nową życiową szansę, dosięga ją kolejny cios. Ktoś wysyła zdjęcia i dokumenty kompromitujące jej rodzinę, żądając setek tysięcy euro w zamian za milczenie. Joanna decyduje się na własną rękę zmierzyć z szantażystą i z prawdą o własnej przeszłości. Gotowa jest zaryzykować wszystko, by odzyskać kontrolę nad swoim życiem i rozwikłać skomplikowaną intrygę, w którą została wciągnięta.

Spektakl komediowy dla dorosłych "Biuro (nie)matrymonialne" w wykonaniu Stowarzyszenia Edukacyjno-Kulturalnego "PEK". Akcja dzieje się w tytułowym biurze matrymonialnym, w którym trzy różne pod względem osobowości i charakteru kobiety oczekują błyskawicznego spełnienia marzeń o partnerze idealnym. Do biura trafia również Kuba z zamiarem odnalezienia swojej drugiej połówki. Właściciel biura jest jego starym, dobrym przyjacielem. Spieszy więc z pomocą i spośród trzech wyjątkowych kandydatek, wskazuje tę "jedyną". Finalnie, gdy dochodzi do spotkania okazuje się, że wybranką jest była żona Kuby. Całość to komedia omyłek, celnych dialogów i niespotykanych sytuacji.

Alice Harford (Nicole Kidman) i William Harford (Tom Cruise) są małżeństwem. William jest znanym lekarzem, zajmuje się leczeniem bogaczy, dzięki czemu jest dość zamożny. Jego żona prowadzi galerię i udziela się towarzysko. Oboje należą do nowojorskiej śmietanki. Są atrakcyjni, a czas upływa im na wspólnym imprezowaniu, w trakcie których często otrzymują propozycje kontaktów pozamałżeńskich, z których nie korzystają. Ich życie zmienia się jednak podczas pewnego przyjęcia. Po balu lekko oszołomiona Alice wyznaje mężowi, że nie zawsze była mu wierna...

Tessa i Hardin nie są już razem. Każde z nich na własną rękę szuka szczęścia i spełnienia. Ona poświęca się pracy i przelotnym romansom. On po sukcesie swojej pierwszej książki korzysta z uroków popularności i imprezuje próbując zapomnieć o ukochanej. Gdy przyjaciele rzucają mu wyzwanie, by uwiódł piękną Natalie, Hardin wyjeżdża za dziewczyną do Lizbony. Pod gorącym słońcem Portugalii rozkwita romans, ale pojawiają się też kłopoty. Uwieczniona na wideo namiętna schadzka z dziewczyną wycieka do Internetu. Ucieczki przed skandalem Hardin szuka w hazardzie, imprezach i kolejnych podbojach. Próbuje także wrócić do pisania, które przypomina mu, że im dalej jest od dawnej ukochanej, tym bardziej czuje pustkę, którą po sobie zostawiła. Czy jest jeszcze szansa, by odzyskać to, co stracone? Czy można naprawić dawne błędy i spróbować jeszcze raz?

To już 300 lat odkąd Sir Simon Canterville robi to co kocha najbardziej na świecie – jako duch nawiedza swój rodzinny dom i przyprawia o gęsią skórkę każdego, kto odważy się przekroczyć jego próg. Wszystko zmienia się, kiedy do posiadłości wprowadza się amerykańska rodzina, która za nic ma sobie jego przyprawiające o atak serca triki prosto z zaświatów. Mimo prób wypędzenia nieproszonych gości – Canterville ponosi porażkę. Załamany sytuacją duch nabiera jednak nadziei, kiedy nawiązuje kontakt z Virginią, najstarszą córką nowych gospodarzy. Wspólnie wyruszają w podróż do magicznego ogrodu, aby znaleźć przyczynę jego 300-letniej klątwy. Jeżeli im się uda, duch Canterville’a będzie wolny, ale jeżeli poniosą porażkę – oboje zostaną uwięzieni na całą wieczność.

„Piosenka to jest taki drobny twór, który może bardzo sprowokować do myślenia, ale niestety nie jest w stanie go zastąpić" - mówi Wojciech Młynarski. W ponad 3500 tysiącach piosenek sportretował mu współczesnych, tworząc Kronikę Polski i Polaków. Jego „W Polskę idziemy", „Niedziela na głównym" , „Róbmy swoje", czy „Jeszcze w zielone gramy” wciąż pozostają najtrafniejszymi i najdotkliwszymi obrazami Polski. W tych jego miniaturach wyraźniej odbijał się PRL niż na przykład w trzytomowej powieści – mówi w filmie Janusz Głowacki. Nieznane dotąd archiwalia, fotografie, teledyski, niektóre powstałe specjalnie na potrzeby filmu, przypominają najpiękniejsze jego piosenki. „Młynarski. Piosenka finałowa" - film dokumentalny, to przede wszystkim ostatni bardzo osobisty, szczery wywiad z bohaterem.

Wielki szuler (Jan Nowicki) wraca do gry. Po kilku latach spędzonych za kratkami zamierza rozpocząć nowe życie u boku żony, która zdążyła już podzielić wspólny majątek i nie myśli o powrocie do dawnego związku. Przygodnie spotkany prywaciarz, którego Szu doszczętnie ogrywa, nie zamierza puścić tego płazem. Straciwszy nadzieję na odzyskanie pieniędzy, Mikun (Leon Niemczyk) sięga po broń, ale i tak nie udaje mu się zatrzymać oszusta. W czasie pobytu w Lutyniu Szu poznaje Jurka (Andrzej Pieczyński), młodego taksówkarza, który marzy o wielkich i szybkich pieniądzach. Nauka pokera u starego mistrza wydaje się chłopakowi przepustką do wielkiego świata

Akcja filmu rozgrywa się między wydarzeniami z najsłynniejszych i najkrwawszych części cyklu: PIŁA I i II. Cierpiący na chorobę nowotworową John wyrusza do Meksyku, by poddać się eksperymentalnemu leczeniu, które jest dla niego ostatnią szansą na przeżycie. Po zabiegu odkrywa, że padł ofiarą medycznych oszustów, którzy zbijają majątek na ludzkim cierpieniu. Nie wiedzą, że zadarli z człowiekiem, który w kwestiach cierpienia jest ekspertem. John zabiera się do pracy konstruując zestaw najbardziej skomplikowanych, szalonych i okrutnych pułapek jakie kiedykolwiek widzieliście. Lekarze bez serca poddani zostaną terapii szokowej stając się ofiarami najbardziej krwawej zemsty w historii kina.